خوش آمدید

محقق و نقش یک اسکولار گوگل چیست؟
Google Scholar یک پایگاه داده کتابشناختی است که برای کشف ترکیبات ویرایش شده و مقالات کامل با محتوای مختلف منتشر شده در نقاط مختلف ارائه شده است. این پشتیبانی شگفت آور از مردم به طور کلی در همه جا است که به آنها اجازه می دهد تا به جدیدترین مقالات تحقیقاتی که در خاطرات حسابرسی شده با اثرات مختلف چاپ شده اند ، دسترسی داشته باشند.
همچنین در پایان گزاره و پایان نامه پس از فارغ التحصیلی ، سوابق بی شماری را قادر می سازد. Google Scholar تلاش کرده است انواع و اقسام سفارشات و ترتیبات را بطور قانع کننده پوشش دهد. هر مقاله پژوهشی را می توان در مجموعه ای از سازمان ها از جمله HTML ، PDF و غیره مشاهده کرد.

GOOGLE محقق و نقش
GOOGLE محقق و نقش
بنیاد علمی دانشکده GOOGLE
ساختار Google Scholar اساساً مشابه سایر بانکهای اطلاعاتی عظیم مانند The Elsevier است. MEDLINE و ISI وب علوم و CITED دریافت کنید. با استفاده از این تلاش ، طیف گسترده ای از مقالات علمی به توده های عمومی در دسترس است. در امتداد این سطرها ، Google با اشتراک گذاری هایی که توسط افراد دانشمند ساخته شده است ، برای پیشرفت بیشتر در زمینه علم و نوآوری آماده می شود. Google Scholar برای معرفی اطلاعات از نکات برجسته برنامه نویسی کتابشناسی دیگر مانند EndNote و BibTex استفاده می کند. تعداد قابل توجهی از بانکهای اطلاعاتی را برای ارائه نتایج جستجو می کند. این نکات برجسته اساساً با همان جستجوی دانشگاهی ویندوز لایو است که توسط مایکروسافت ایجاد شده است تا پایگاه داده های علمی را جستجو کند. Google در حال حاضر قصد دارد با ایجاد توافق نامه ها و سازمان هایی با سایر توزیع کنندگان ، سرمایه گذاری Google Scholar را برای ایجاد تجمع خود در مقالاتی که اخیراً منتشر شده است ، رشد دهد. این اقدام مانند سایر دولتهای کتابهای Google مانند Google ، یک مزیت غول پیکر برای عموم مردم خواهد بود.

بنیاد علمی دانشکده GOOGLE
بنیاد علمی دانشکده GOOGLE
نقش های محقق GENGLE
Google Scholar گزینه هایی را برای کمک به شما در آورده است که افراد می توانند جستجوهای خود را برای یافتن آخرین مقالات محدود کنند. همچنین ، شما می توانید انتخاب های دیگری داشته باشید که چه کاری را می خواهید با مقالات انجام دهید ، صرف نظر از اینکه به چکیده ، پیام های کامل و یا فقط مقالات رایگان با محتوای کامل احتیاج دارید. شما همچنین تصمیم دارید بین گونه هایی که می خواهید مانند آنها انتخاب کنید ، روی شانس خاموش که می خواهید در مورد جمعیت بشر فکر کنید ، انتخاب کنید ، آن را خواهید داشت. سپس دوباره ، در صورتی که می خواهید زندگی موجودات یا گیاهان را انتخاب کنید ، تصمیمی دارید. همچنین می توانید سن و جنس افراد را به شانس خالی که در جستجوی ترمیمی هستید انتخاب کنید. Google به تعداد زیادی کتابخانه آنلاین مانند کتابخانه ملی پزشکی نزدیک می شود و می توانید با استفاده از نکات برجسته Google آنها را جستجو کنید. مقالاتی که آشکارا در دسترس نباشند می توانند به صورت مؤثر در وب به دست آیند. Google آدرس توزیع کنندگان توزیع کننده این مقالات را می دهد.

گوگل برای انتخاب مقاله

کلمه کلیدی Watch در Google Scholar برای استفاده از دستگاه ساده است که با کمک آن می توانید به طور موثر وب را جستجو کرده و مهمترین مقالات را بدست آورید. همچنین ، می توانید مقالات را با کمک ردیف نویسندگان یا دفتر خاطرات جستجو کنید. همچنین ، گوگل با قرار دادن مقاله ها و خاطرات روزنامه ها در کنار مقاله ها با این هدف که شما بهترین منابع را برای مقاله تحقیق خود دریافت کنید ، می گوید. همچنین ، از طریق مؤلفه ای که به آنها اشاره شده است می توانید به مقالاتی که تحقیقات به تازگی ذکر شده است ، برسید. عنصر مقالات مرتبط شما را به تحقیق در مورد منابع جدید و مرتبط با مقاله خود تشویق می کند.

به عنوان نوعی نوشتار اقناعی ، پیشنهادی تلاش می کند تا گیرنده را متقاعد کند که مطابق قصد نویسنده عمل کند و در عین حال اهداف و روشهای نویسنده را تشریح کند. چندین طرح پیشنهادی تجاری و یک نوع پیشنهاد دانشگاهی وجود دارد - طرح تحقیق. هرچه متفاوت از اینها باشد ، همه آنها از دستورالعملهای خاصی پیروی می کنند.

پیشنهادی چیست؟
در کتاب "دانش به عمل" ، والاس و ون فلوت به ما یادآوری می کنند که "یک پیشنهاد نوعی نوشتار متقاعد کننده است ؛ هر عنصر از هر پیشنهادی باید ساختار یافته و متناسب باشد تا تأثیر متقاعد کننده آن به حداکثر برسد."  

در  ترکیب ، به خصوص در  نوشتن مشاغل و فنی ، پیشنهادی سندی است که در پاسخ به نیاز ، راه حلی برای یک مشکل یا یک دوره عملی ارائه می دهد.

از طرف دیگر ، در نوشتن آکادمیک ، یک طرح تحقیقاتی گزارشی است که موضوع یک پروژه تحقیقاتی آینده را مشخص می کند ، یک استراتژی تحقیق را تشریح می کند ، و یک کتابشناسی یا فهرست آزمایشی منابع را ارائه می دهد. این فرم را نیز می توان یک پیشنهاد موضوعی نامید.

انواع متداول پیشنهادهای تجاری
از طنزپردازی جاناتان سوئیفت " یک پیشنهاد متوسط " گرفته تا پایه های دولت و اقتصاد ملی ایالات متحده که در "یک پروژه اقتصادی" بنیامین فرانکلین ارائه شده است ، "اشکال بسیار متنوعی وجود دارد که یک پیشنهاد برای نوشتن حرفه و تجارت می تواند بگیرد. رایج ترین آنها پیشنهادهای داخلی ، خارجی ، فروش و اعطای کمک هزینه است.

پیشنهاد داخلی
گزارشی داخلی یا گزارش توجیهی برای خوانندگان در بخش نویسنده ، بخش یا شرکت نویسنده تهیه شده و به طور کلی در قالب یک یادداشت با هدف حل یک مشکل فوری کوتاه است.

پیشنهاد خارجی
از سوی دیگر ، پیشنهادهای خارجی به گونه ای طراحی شده است که نشان می دهد چگونه یک سازمان می تواند نیازهای دیگری را برآورده سازد. آنها ممکن است یا درخواست شده باشند ، به معنی در پاسخ به یک درخواست ، یا خواسته نشده اند ، بدون این که اطمینان حاصل شود که این پیشنهاد حتی مورد بررسی قرار می گیرد.

پیشنهاد فروش
پیشنهاد فروش همانطور که فیلیپ سی کالین آن را در "نوشتن موفقیت آمیز در محل کار" ارائه می دهد ، رایج ترین پیشنهاد خارجی است که هدف از آن "فروش نام تجاری شرکت ، محصولات و یا خدمات شرکت با هزینه تعیین شده است." صرف نظر از طول ، یک پیشنهاد فروش باید شرح مفصلی را که نویسنده پیشنهاد می کند انجام دهد ارائه دهد و می تواند به عنوان ابزاری بازاریابی برای جلب خریداران بالقوه مورد استفاده قرار گیرد.

پیشنهاد کمک هزینه تحصیلی
سرانجام ، یک پیشنهاد کمک هزینه یک سندی یا برنامه ای است که در پاسخ به فراخوان پیشنهادی که توسط یک سازمان تأمین کننده صادر شده است ، تکمیل می شود. دو مؤلفه اصلی پیشنهاد کمک مالی یک برنامه رسمی برای تأمین بودجه و گزارش مفصلی است که در صورت تأمین بودجه از چه فعالیتهایی کمک خواهد کرد.

ساختار یک پیشنهاد تجاری
پیشنهادات تجاری تا حدودی شبیه به برنامه های تجاری است ، به این ترتیب که رسالت و چشم انداز کسب و کار شما را ترسیم می کند و گام های مشخصی در جهت اهداف خود ارائه می دهد. پیشنهادات ممکن است رسمی و غیررسمی باشد ، اما تمایل دارند از یک نوع ساختار پیروی کنند و متناسب با محصول شما و نیازهای مشتری شما طراحی شوند.

اگر خود را در حال نوشتن یک پیشنهاد شغلی غیر رسمی می دانید ، می توانید مراحل تحقیقاتی جامع را که در زیر ذکر شده است جست و جو کنید و به سادگی با یک مرور کلی از نکات خود را حفظ کنید بدون اینکه لزوماً از آنها در تحقیقات استفاده کنید. اگر وظیفه شما نوشتن یک پیشنهاد تجاری رسمی است ، می توانید بخش های خاصی را حذف یا تنظیم کنید ، اما باید تحقیقات زیادی را در بر داشته باشید.

بخش هایی از یک برنامه تجاری معمولی
صفحه عنوان
فهرست مطالب
خلاصه اجرائی
بیانیه مشکل / نیازهای مشتری
راه حل پیشنهادی (با روش شناسی)
بایدها و نبایدهای شما
قیمت گذاری
شرایط و ضوابط
پیشنهادات پیشنهادی برای موفقیت آمیز
نوشتن خود را چندین بار اثبات کنید و حتی بخواهید شخص دیگری آن را برای شما بخواند.
خلاصه عملکرد اجرایی شما باید بسیار قوی باشد. فکر کنید آن را به عنوان "سطح آسانسور" طولانی ، که در آن هر جمله و هر کلمه با معنی بارگذاری شده است.
اطمینان حاصل کنید که درک می کنید و نیازهای مخاطبان خود را بطور دقیق و کامل بازگو می کنید.
پروژه خود را در دو سطح منطقی و روانی بفروشید. در مورد مراحل روش شناسی خود واضح باشید و راه حل و رسالت کلی خود را با ارزش های مخاطبان خود هماهنگ کنید.
پیشنهادهای تحقیق
هنگام ثبت نام در یک برنامه علمی یا نویسنده در محل اقامت ، ممکن است از دانشجو خواسته شود یک فرم منحصر به فرد دیگر از پیشنهاد ، طرح تحقیق را بنویسد.

این فرم به نویسنده نیاز دارد تا تحقیقات موردنظر را با جزئیات کامل شرح دهد ، از جمله مشکلی که تحقیق در آن به آن پرداخته است ، چرا مهم است ، چه تحقیقات قبلاً در این زمینه انجام شده است ، و چگونه پروژه دانشجویی چیزی منحصر به فرد را انجام خواهد داد.

الیزابت ا. ونتز این روند را در "چگونگی طراحی ، نوشتن و ارائه یک طرح پایان نامه موفقیت آمیز" به عنوان "برنامه شما برای ایجاد دانش جدید " توصیف می کند . اهداف و روش خود پروژه.

در "طراحی و مدیریت پروژه تحقیقاتی شما" ، دیوید توماس و یان دی. هاجز نیز خاطرنشان می كنند كه پیشنهاد تحقیق زمانی است برای خرید ایده و پروژه به همسالان در همان زمینه ، كه می توانند بینش ارزشمندی از اهداف پروژه ارائه دهند.

توماس و هاجز خاطرنشان كردند كه "همكاران ، سرپرستان ، نمايندگان جامعه ، مشاركت كنندگان بالقوه تحقيقات و افراد ديگر مي توانند به جزئيات آنچه را كه براي انجام برنامه ريزي مي كنيد و بازخورد ارائه دهند  ، نگاه كنند" ، كه مي تواند به تحكيم روش و اهميت كمك كند و همچنين هرگونه اشتباه را دريافت كند. نویسنده شاید در تحقیقات خود ساخته باشد.

بهترین روشها برای نوشتن پیشنهادهای پژوهشی
هنگام انجام یک پروژه بزرگ مانند نوشتن یک پیشنهاد آکادمیک ، حتماً با راهنمایی دانشگاه خود آشنا شوید و با مشاور خود مشورت کنید. مشابه پیشنهادات تجاری ، پیشنهادات تحقیقاتی نیز تمایل دارند از الگوی خاصی مانند نمونه ای که در زیر شرح داده شده است پیروی کنند.

با پیشنهادهای تحقیق ، شما نیز انعطاف پذیر بودن بخش های خاص را دارید. با این حال ، برخی از بخش ها بدون توجه به آنچه لازم است شامل می شوند ، و به همین ترتیب ، برای شما جسورانه شده اند.

بخش هایی از یک تحقیق پژوهشی معمولی
هدف از یک تحقیق پژوهشی
صفحه عنوان
مقدمه
بررسی ادبیات
طرح تحقیق و روشها
پیامدها و کمک به دانش
لیست مرجع یا کتابشناسی
برنامه تحقیق
بودجه
نسخه های جدید و نسخه برداری
سوالات کلیدی
مهم نیست که آیا تصمیم دارید یک پیشنهاد تحقیق جامع بنویسید و خود را به همه بخشهای فوق الذکر اختصاص دهید یا اگر به چند مورد از آنها اشاره می کنید ، باید همیشه به سؤالات زیر پاسخ دهید:

قصد دارید چه کاری انجام دهید؟
چرا می خواهید تحقیق کنید؟
چگونه می خواهید تحقیق را انجام دهید؟
منابع
والاس ، دنی پی ، و ون ناوگان کانی ژان. دانش به عمل: تحقیق و ارزیابی در کتابخانه و علوم اطلاعات . کتابخانه نامحدود ، 2012.
کالین ، فیلیپ سی  نویسندگی موفق در محل کار . Cengage Leaing، 2017.
Wentz ، Elizabeth A.  نحوه طراحی ، نوشتن و ارائه یک طرح پایان نامه موفق . SAGE ، 2014
هاجز ، یان دی ، و دیوید سی توماس. طراحی و مدیریت پروژه تحقیقاتی خود: دانش اصلی برای محققان اجتماعی و بهداشت . SAGE ، 2010.

تا به حال خود را در انتهای مقاله پیدا کرده اید اما مطمئن نیستید که در مورد چه چیزی می نویسید؟ تعداد زیادی کلمه اما مطمئن نیستید که این همه معنی چیست؟

آیا تابحال بازخوردی در مورد مقاله دریافت کرده اید که می گوید ایده های زیادی وجود دارد؟ یا این که مطالب زیادی وجود دارد اما خواننده مطمئن نیست که به کجا می رود؟

آیا تا به حال می خواستم به نویسنده ای که نویسندگی زیادی کرده بود کمک کند اما نکت point آنها را نگرفته است؟

این نوع احساس و بازخورد به یک مسئله احتمالی با هدف مقاله اشاره دارد. ممکن است نویسنده - و این ممکن است شما باشد - در مورد آنچه می نویسند در مورد یا برای آنها روشن نیست. آنها / شما ممکن است هدف مشخصی نداشته باشید. اما چگونه بررسی کنیم که آیا این مورد است؟

آیا من چهار استراتژی برای شما دارم ...

هر چند وقت یک بار درمورد دانشگاهیان و لباسها می نویسم. من چیزهایی را در مورد این دیدم: کلیشه بند ناف و چرم های چرمی ، اینکه ما چگونه زنان دانشگاهی  از قضاوت در مورد آنچه می پوشیم ناراحت هستند ، و توصیه هایی در مورد پوشیدن لباس متناسب با موقعیت علمی شما. نوشتن  برخی از نوشتن مد نیز  برای دانشگاهیان نیز وجود دارد.

با این حال ، من هنوز کسی را ندیده ام که در هنگام نوشتن درباره آنچه که می پوشند بحث کند.

این ممکن است به این دلیل باشد که موضوع کاملاً جالبی نیست. اما جای تعجب ندارم ، آیا افشای آنچه که همه ما هنگام نوشتن می پوشیم به اندازه عکس مکانهایی که می نویسیم - دفاتر و میزهای مختلف ما جالب است ؟ من می دانم که من هرگز بعد از اعتراف خود به یکی از همکارانم نگاه نکرده ام که او همیشه می نویسد که لباس خواب سوپرمن را پوشیده است.

من همیشه در ردیاب های قدیمی ، تی شرت ، بلوز اگر سرد است ، و یک جفت دمپایی می نویسم. من این لباس نمکی را به محض بلند شدن ، عموماً از قبل حمام می کنم. فنجان چای در دست ، من از پله ها به بالای انبار دفتر خود می روم. پوشیدن لباس مناسب با کار عمومی نشانه شکاف بین نوشتن و بقیه روز است. از آن زمان با یک حافظه دوردست ، من به کار خود می روم یا برای انجام کارهای آکادمیک خلاقانه کمتری به دفتر انبار باز می گردم ...

IMG_0608

می دانم که هنگام نوشتن کاملاً ناخوشایند و شیک هستم ، همانطور که هر کسی که صبح با من سر و صدا کرده است می داند. من با این حال بسیار ، بسیار راحت هستم.

و مدت هاست که من تقریباً همان ترکیب نوشتن لباس را پوشیده ام. از زمان دکتری من صبح از خواب بلند و کشیدن روی تابلوها یک سیگنال واضح است که اکنون قصد دارم برای چند ساعت بنویسم.

لباس نوشتن به من نشان می دهد که این همان کاری است که من می خواهم انجام دهم و آنها به دیگران در خانه من نیز سیگنال می دهند . اگر من در جست و جوی خودم باشم و دمپایی ها از من انتظار ندارند که جلوی یک مکالمه طولانی را بگیرم - در حال نوشتن هستم. و مرا در راه پله ها قطع نکنید ، تفکر قبلاً اتفاق می افتد.

و من بیشتر صبح ها خنجر نوشتن خنده دار را قرار می دهم. این یک لباس گاه به گاه انتخاب نیست ، بلکه یک عادت معمولی است. (یک کار ضعیف ، معذرت خواهی.) البته می توانم با لباس دیگری بنویسم ، اما دسته کوچک موسیقی جاز دمپایی ردیابی انتخاب اول من است.

برای ذهن من و بدن نوشتن به این سطح خنجر نیاز دارد. پس این خنجر چیست؟ داگی اصطلاحی استرالیایی است که به معنای مسلماً و کاملاً شیک ، بدون شیک ، مرتب و راحت نیست. Daggy را می توان به عنوان یک اصطلاح سوءاستفاده استفاده کرد - اما شاید بیشتر اوقات از روی محبت استفاده شود ، همانطور که در او لباس کمی در آغوش کشیدن دارد . #antistyle. #dag. قطعاً #scruffy و #downmarket.

اما من به شدت علاقه مندم - افراد هنگام نوشتن چه چیزهایی می پوشند؟ آیا شما هم خنجر هستید وقتی می نویسید؟ یا هستی ... ؟؟؟

شما ممکن است تازه از طریق نوشتن رایگان یک بند بزرگ از مواد تولید کرده باشید. یا شاید شما یک مقاله بسیار نادرست یا مقاله پیش نویس پایان نامه داشته باشید. از کجا شروع کنیم به نوشتن مقاله مفید از بقیه؟ طلا چیست و چکه چیست؟ چگونه به یک پیش نویس بعدی دقیق تر برسیم؟

اکنون تجدید نظر در دستور است.

همه ما مجبوریم دوباره طراحی کنیم. واقعاً این فقط شما نیست حتی پروست تجدید نظر کرد.

proust_8_msfile_04_01-copy_det_

بنابراین ، یک استراتژی تجدید نظر در اینجا وجود دارد - این فقط یک مورد است ، دیگران نیز وجود دارند - اما این ارزش دارد که ببینیم چگونه برای شما کار می کند ... من آن را شماره خاموش می نامم.

گام یک:

پیش نویس را بخوانید و یک یا دو جمله ای را که می خواهید بیان کنید خلاصه کنید - نکته ای که می خواهید بیان کنید .

یا

اگر یک جمله یا دو جمله آماده وجود ندارد ، جمله ای بنویسید که استدلال شما می خواهد بسازد ، مهمترین چیزی که می خواهید خواننده پس از اتمام آن به خاطر بیاورد - اکنون تصور کنید - مقاله آخر.

سپس

جمله یا کلید اصلی را چاپ کنید و آن را در جایی که می توانید در رایانه مشاهده کنید ، قرار دهید - آن را بالای صفحه بچسبانید ، یا کنار آن قرار دهید.

یا

از یک برنامه post it استفاده کنید و جمله یا دو کلمه کلیدی خود را بر روی یادداشت برش داده و جایگذاری کنید تا در حین کار بر روی پیش نویس کثیف ، آن را مشاهده کنید.

مرحله دوم

اکنون این لیست را تایپ کنید:

زمینه را فراهم کنید ، زمینه را فراهم کنید
روشن ، تعریف ، مشخص
با مراجعه به ادبیات ، سیاست یا عمل ، موضوع را به دانش های گسترده تر متصل کنید
گزارش دهید ، دنباله حسابرسی از آنچه انجام دادید را تهیه کنید
نشان دادن ، نمونه سازی ، پشتیبانی ، ارائه شواهد ، اثبات
پیچیده ، پیش بینی ضد استدلال ، ارائه تفاوت های ظریف
گسترش ، پیامدها را ترسیم کنید
این لیست را روی چاپ دیگری بگذارید یا آن را ارسال کنید - و آن را در جایی نزدیک به جملات کلیدی قرار دهید ، تا زمانی که این لیست جایی باشد که در هنگام کار بر روی پیش نویس کثیف خود ، می توانید آنها را مشاهده کنید.

مرحله سوم

پیش نویس کثیف خود را بر روی صفحه و یا به عنوان چاپ بیرون بروید. هر پاراگراف را بررسی کنید تا ببینید آنچه در رابطه با نکته ای که شما می خواهید انجام دهید چیست. از خود بپرسید ، آیا این پاراگراف زمینه ای را ارائه می دهد ، روشن می کند ، زمینه ای را ارائه می دهد ، تصویر می کند ، پیچیدگی می کند یا موضوعی را که می خواهم بیان کنم؟

در شروع هر پاراگراف ، شماره مناسب را بنویسید یا تایپ کنید. 1 برای متن ، 2 برای شفاف سازی و موارد دیگر ، هرچه مناسب باشد.

در پایان این سؤال و تمرین شماره ممکن است شما با پاراگراف یا تکه هایی که عدد ندارند باقی بماند. باقیمانده اکنون می تواند در یک طرف قرار گیرد. بگذارید آنها در پیش نویس اول باشند. و نگران رها کردن آنها نباشید ، اگر به طور ناگهانی متوجه شدید که به هر یک از آنها احتیاج دارید ، همیشه می توانید آنها را دوباره به دست آورید. اما این بندهای مازاد احتمالاً کار خود را انجام داده اند.

مرحله چهارم

جمله یا دو جمله را برش زده و چسباندن کنید و این نکته را دارید که در بالای یک سند جدید قرار می دهید.

اکنون تمام پاراگرافهای شماره گذاری شده خود را ، به ترتیب 1-6 ، در سند جدید بریزید و بچسبانید. اکنون آغاز یک سند مجددا سفارش داده شده است که در آن شما:

موضوع را معرفی کنید ، زمینه و پیش زمینه را تهیه کنید و بگویید که چرا مهم است
بیان ، تعریف ، تعریف ، شرایط خود را مشخص کنید ، و بگویید چه می خواهید و نمی خواهید
موضوع را به دانش های گسترده تر ، ادبیات مربوطه ، متن سیاست و غیره وصل کنید
گزارش ، تهیه و پیگیری حسابرسی آنچه انجام داده اید - روش و طرح تحقیق خود و حدود آن را توضیح دهید
نتایج تحقیق خود را نشان داده ، نمونه سازی ، پشتیبانی کنید ، شواهد ارائه دهید ، اثبات کنید - گزارش دهید
پیچیده ، ضد استدلال را پیش بینی کنید ، ظرافت را ارائه دهید - درباره نتایج خود بحث و گفتگو کنید و آنها را به ادبیات گسترده تر وصل کنید
پیام ها را گسترش دهید ، نتیجه گیری کنید - استدلال خود را نتیجه گیری کنید ، و به سؤالات So What و Now چه پاسخ می دهید
مرحله پنجم

اکنون می توانید هر بخش 1-7 را وارد کنید و پاراگراف ها را به یک ترتیب منطقی تبدیل کنید. می توانید آنها را دور بزنید تا زمانی که حساس شوند ، در صورت لزوم پاراگراف های جدید را وارد کنید.

این سند جدید در حال حاضر چاهی برای تکمیل بازآفرینی است.

بله

(این استراتژی اقتباسی است از Bruce Ballinger (2007) نویسنده کنجکاو . بوستون: پیرسون.)

بیشترین سؤالی که از نویسندگان پرسیده می شود این است که: "آیا شما هر روز می نویسید ، یا فقط منتظر اعتصاب برای اعتصاب هستید؟" نوعی سرگرمی؟  هیلاری مانتل

مانتل اخیراً در مورد شیوه های نوشتن خود برای "  Guardian Review" (16 آوریل ) نوشت . او به خوانندگان گفت که خیلی زود صبح ها از خواب بلند می شود و می نویسد ، شاید برای یک ساعت ، شاید خیلی طولانی تر باشد. بعضی اوقات نوشتن جریان دارد و بعضی اوقات بسیار تردید است. در هر صورت ، مانتل نمی داند آنچه را که او نوشت ، چند ساعت یا شاید حتی چند روز پس از آن بخواند ، آیا چیزی که او تولید کرده است خوب بوده یا خیر. او متن را از دور چاپ می کند و بعد از آن می تواند آن را بخواند ، با فاصله ای از تولید آن. او می گوید نوشتن درباره الهام نیست ، بلکه پشتکار است. این یک کار است. این یک سرگرمی نیست.

مانتل ساندیسونفرهنگ لغت سرگرمی را به عنوان سرگرمی تعریف می کند ، چیزی که برای لذت بردن دنبال می شود ، این شغل اصلی سرگرمی نیست. بنابراین در گفتن اینکه او سرگرمی نیست ، مانتل نیز می گوید نوشتن شغل اوست و مانند هر کار دیگری ، این چیزی نیست که الزاماً همواره آسان باشد. مانتل معتقد است نوشتن چیزی است که اغلب باید انجام شود و باید انجام شود - گرچه داستان داستان خصوصیات خاص خود را در جریان دارد و مانند دیگر نوشتارها نیست.

اما این اشاره مانتل این سرگرمی بود که باعث شد من متوقف و فکر کنم. در حالی که دانشگاهیان نویسندگان تمام وقت نیستند - ما نیز تدریس می کنیم و تحقیق می کنیم - نوشتن سومین شرح شغل علمی است. این به دنبال مانتل سرگرمی نیست ، کاری است که ما در خارج از کار واقعی انجام می دهیم. این است این کار است. نوشتن چیزی که لزوماً به الهام نیاز دارد ، یا چیزی که می توانیم به طور خودکار انتظار داشته باشیم همان نوع لذت را برای ما به ارمغان می آورد ، مانند باغبانی در آخر هفته ، نیست. این فقط کار است.

درک نوشتن آکادمیک به عنوان چیزی غیر از سرگرمی ، دیدن آن به عنوان بخشی از کار ، نشان می دهد که ما دانشگاهیان باید:

راهی پیدا کنید که نوشتن را جدی بگیرید ، نوشتن را به زندگی عادی کار خود تبدیل کنید ، و
انتظار داشته باشید که ، مانند هر بخش دیگر از کار ما ، گاهی اوقات نوشتن به راحتی پیش می رود ، در بعضی مواقع کلمات  جریان پیدا می کنند ، اما در بعضی اوقات نوشتن در واقع کار بسیار سختی خواهد بود. و مانند مانتل ، ما به بهترین وجه می توانیم بگوییم که آنچه که ما موفق به نوشتن شدیم ، مطلبی است که وقتی بعداً به آن نگاه جدی می کنیم. ممکن است نوشتن در آن زمان بد / بی فایده باشد اما در واقع خوب است.
من تعجب نمی کنم که آیا بعضی از مشکلات نوشتن دانشگاهی که اغلب در مورد آنها می شنوم - وقت ندارم ، شما باید بخواهید بنویسید ، من فقط می نشینم و به صفحه خیره می شوم ، نوشتن فقط باعث می شود احساس بدی پیدا کنم ، فقط نمی توانم هر روز بنویسم - ممکن است ، جایی که در زیر آنها دفن شده است ، نوعی از اعتقاد سرگرمی. یک باور آگاهانه نیست ، اما برخی از قانون نانوشته که ما در بعضی مواقع جذب کرده ایم .... اعتقادی که نوشتن باید لذت بخش باشد. و / یا این عقیده که نوشتن در واقع کار واقعی بورس تحصیلی نیست ، نوعی افزودنی است که باید زمان اضافی برای آن پیدا شود ... نوشتن به یک مناسبت خاص نیاز دارد ، به لحظه مناسب نیاز دارد ، درست مثل یک روز آفتابی درست به نظر می رسد برای کاشت نهال

من تعجب نمی کنم که اگر صدای بلندتر صحبت کردن و صحبت کردن در مورد نوشتن به عنوان کاملاً ضروری برای بورس تحصیلی مفید باشد.

و اگر ما نوشتن را یک کار دانشگاهی می دانیم ، چگونه می تواند این تدریس را تغییر دهد؟ شیوه نظارت ما؟ و از همه مهمتر ، چگونه مؤسسات ما در واقع می توانند به سمت تقویت و ترویج فرهنگ آکادمیک محور باشند ... در حالی که ما می توانیم برخی کارها را انجام دهیم - مثلاً تعطیل کردن و نوشتن باعث می شود که تمرین نوشتن بخشی قابل مشاهده تر و مشترک تر از زندگی دانشگاهی باشد - ما همچنین نیاز به شناخت جدی تر نوشتن آکادمیک به عنوان کار واقعی داریم.

کلمات کار و بار به ذهن می آیند.

اگر با شریک نویسندگی یا گروهی کار می کنید ، زمانی فرا می رسد که بخواهید به یکدیگر بازخورد دهید. و شما می خواهید که بازخورد تأیید کننده نباشد که ناتوان کننده باشد ، و به راحتی انتقادی داشته باشد و به شدت منفی نباشد.

در اینجا چند نکته شروع وجود دارد که می توانید در نظر بگیرید. آنها منجر به کمک به شما در سازماندهی افکار و گفتگو می شوند. شما در مکالمه واقعی خود تمام این نشانگرها را پوشش نخواهید داد  ، اما آنها برای پیش خواندن شما مفید هستند. آنها به سادگی پرچم گذاری برخی از آنچه شما می توانید بحث کنید.

283792277_c04cb875f5_z.jpg
عکس توسط Annabelle Shemer ، Flickr Creative Commons.

قبل از هر چیز ، خلاصه آنچه را که فکر می کنید استدلال مقاله است ، خلاصه کنید. شنیدن نسخه شما برای نویسنده مفید است زیرا می توانند تفسیر شما را با قصدشان مقایسه کنند.
اکنون آنچه را که فکر می کنید نقاط قوت مقاله است ، خلاصه کنید.

به نویسنده بگویید که فکر می کنید علاقه مند به خواندن مقاله است و چرا - آنها می توانند این موضوع را در مقابل مخاطب خیالی خود بررسی کنند.

بعد حکم مقاله را در نظر بگیرید. آیا نویسنده در آغاز یک دلیل قانع کننده برای مقاله ارائه می دهد؟ آیا آنها به روشنی بیان می کنند که در مقاله چه می خواهند انجام دهند؟ آیا آنها اهمیت مقاله را در مقدمه مشخص می کنند؟ آیا ایده ای در مورد کارهایی که ممکن است متفاوت انجام دهند ، دارید؟

آیا خواننده می داند که در مقاله انتظار دارد؟ آیا نویسنده در ابتدا می گوید استدلال مقاله چیست و چگونه ارائه خواهد شد؟ آیا این موضوع در چکیده و / یا مقدمه ارائه شده است و این انتخاب چه تفاوتی را برای شما به عنوان خواننده ایجاد می کند؟ آیا استدلال اقتصادی و واضح توضیح داده شده است؟

آیا موضوع مقاله در ادبیات مربوطه قرار دارد؟ آیا متون بدیهی وجود دارد که حذف شده اند؟ ادبیات مورد استفاده در مقاله - در استدلال ، روش یا تحلیل - و کجا باید باشند؟

آیا طرح تحقیق موجه و روشن است؟ آیا آن را به اندازه کافی مفصل ، یا بیش از حد دقیق است؟ آیا پیشنهادی برای بهبود دارید؟

آیا مقاله به خوبی ساختار یافته است؟ جریان دارد؟ آیا جایی بود که احساس کردید در صخره ای سقوط کرده اید؟ به نویسنده نشان دهید که در کجا و بحث در مورد آنچه ممکن است برای دستیابی به جریان انجام دهند.

آیا بخشی از استدلال وجود دارد که به نظر نمی رسد؟ یا شاید اضافی؟ آیا تمام مطالبی که استفاده می شود مربوط به استدلال است؟ آیا مدارکی وجود ندارد؟ آیا مکانهای واضحی وجود داشت که بتواند ادله ضد یا مدرک ارائه کند ، اما توسط نویسنده پیش بینی نشده بود؟ مشکلاتی را که می بینید مشخص کنید و پیشنهادهایی درباره آنچه نویسنده می تواند انجام دهد را ارائه دهید.

آیا عنوان ها و زیرنویس های کافی وجود دارد؟ آیا عناوین و زیرنویسها آموزنده هستند؟ اگر اینطور نیست ، برخی از گزینه های متناسب با محتوای مقاله را ارائه دهید.

آیا نویسنده هرگونه سؤال یا مشکلی را در متن ایجاد می کند ، اما به آن نمی پردازد؟ در مورد این که کجا و کجا هستند خاص باشید.

آیا نتیجه گیری مقاله به حکم تعیین شده در ابتدا باز می گردد؟ آیا مسئله اصلی یا معما به اندازه کافی مورد توجه قرار گرفته است؟ اگر اینطور نباشد ، نویسنده چه کاری می تواند انجام دهد؟ آیا نویسنده به سؤالاتی در نتیجه و آنچه در حال حاضر است پاسخ می دهد - آیا پیامدهای سیاست ، تمرین یا تحقیقات بیشتر را بیان می کند؟ اگر اینطور نباشد ، نویسنده را چه می تواند در نظر بگیرد؟

آیا در منابع ، تاریخ ها ، نام ها یا نقل قول ها خطایی متوجه شده اید؟ آیا ارجاع صحیح و مداوم است؟

آیا این مقاله جالب است ، آیا احتمالاً باعث می شود خواننده بخواهد در ادامه بخواند؟ آیا پیشنهادی برای نویسنده دارید؟

آیا در هیچ کجای کاغذ وجود داشت که شما فقط به آنچه گفته می شد علاقه خود را از دست دادید؟ از کجا این اتفاق افتاد و نویسنده چه کاری می تواند انجام دهد؟

در پایان مکالمه به برخی از جنبه های مثبت مقاله برگردید. به نظر شما جالب ترین مقاله چیست؟ چه گیج کننده بود؟ چه چیزی تصور شما را تسخیر کرد؟ آیا چیزی وجود دارد که باعث شود شما در مورد کار خودتان فکر کنید؟

این مقاله همچنین می تواند در هنگام خواندن و تجدید نظر در کار خود ، مفید واقع شود. 

این یک پست مهمان از مارک کاریگان ، پژوهشگر  مرکز هستی شناسی اجتماعی است : socialontology.org ، دانشگاه وارویک و همکار دیجیتالی در بررسی جامعه‌شناسی :thesocreview. توییت درmark_carrigan را علامت گذاری کنید و اخیراً  رسانه های اجتماعی را برای دانشگاهیان منتشر کرده است.

احتمالاً تلاش چشمگیر تهیه تصویر آنلاین احتمالاً خنثی است. مطمئناً این یک موضوع مکرر در انتقاد از رسانه های اجتماعی و خودشیفتگی دیجیتالی است که گفته می شود جذاب است. اما لازم نیست یک فرایند وقت گیر باشد. تأمل در مورد چگونگی ارائه خود به صورت آنلاین مفید است زیرا سریعترین راه برای رسیدگی به موضوعات گسترده تر هویت آنلاین است. در حالی که هویت آنلاین بیشتر از آنچه اتفاق می افتد در پروفایل رسانه های اجتماعی خود قرار دهید وجود دارد ، با این حال این مورد وجود دارد که این جنبه هویت آنلاین شما است که بیشترین کنترل را بر آن دارید. با این حال با گفتن همه این موارد ، مطمئناً می توانید وقتی قصد دارید كاری دیگر انجام دهید ، وقت خود را برای كسب مشخصات پروفایل تلف كنید. بنابراین محتاط باشید.

9781446298695گزینه های موجود در اختیار شما تا حد زیادی در پارامترهایی تعریف شده توسط سرویس هایی که استفاده می کنید عمل می کند. به عبارت دیگر ، فقط موارد بسیار زیادی وجود دارد که می توانید سفارشی سازی کنید. اما هرچه واضح تر درباره داستانی باشید که می خواهید بگویید ، انجام کاری جالب در این محدودیت ها ساده تر خواهد بود. به عنوان مثال ، توییتر را در نظر بگیرید. بدیهی است محدودیتی در چگونگی قرارگیری اطلاعات در پروفایل توییتر وجود دارد. به همین دلیل باید تصمیم بگیرید که اطلاعات برای ارائه مهمترین اطلاعات برای شما مهم است. به عنوان مثال ، اگر شما در درجه اول با ملاقات با دیگران در منطقه خود مشغول هستید ، پیش بینی منافع تحقیقات شما معقول است ، در مورد آنها بسیار خاص تر از موارد دیگر است. به عنوان مثال ، "علاقه مند به حساب های جامعه شناختی هویت جنسی" در مقایسه با "علاقه مند به رابطه جنسی".

اما است امکان پذیر است. مثال مورد علاقه من از یانیس واروفاکیس ، اقتصاددان که وزیر دارایی دولت سوریزا یونان در زمان نوشتن است ، می آید. همانطور که خود را به جهانیان توصیف می کند ، "استاد اقتصاد ، بی سر و صدا سال ها متون دانشگاهی مبهم را می نوشت ، تا اینکه با برخورد غیرقانونی اروپا از یک بحران اجتناب ناپذیر به صحنه های عمومی رانده شود." او به معنای واقعی کلمه با بیوگرافی توییتر خود داستانی را روایت می کندو خود را به عنوان یک مرد متفکر معرفی کرد و با خوشحالی در شرایط ناامنی نسبی رنج برد تا اینکه شرایط بخاطر مقابله با شکستهای آشکار طبقه سیاسی ، او را وادار کرد که او را به عرصه عمومی بکشاند. بسیاری از پیروان 727k او ، از تاریخ 12 آوریل 2016 ، بدون شک این تحلیل صحنه سیاسی در اروپا را رد می کنند. اما او آنها را بدون شک در مورد جایی که می ایستد رها می کند. البته ، اگر کار شما شما را در مرکز تاریخ در حال آشکار شدن اروپا سوق داده باشد ، گفتن یک داستان زنده بسیار ساده تر است. اما این دلیلی نیست که به هر حال امتحان کنید.

نکته قدرتمند در مورد گفتن یک داستان این است که فراتر از سطح لیست قرار دادن حقایق در مورد خودتان است. نه اینکه مشکلی در این مورد وجود داشته باشد. به نوعی مانند یک داستان است زیرا شما حقایقی را ارائه می دهید و ترتیب ترتیب ارائه آنها را انتخاب می کنید. اما گفتن یک داستان ، آنها را در متن گسترده تری قرار می دهد و به چیزهایی که مردم درباره شما می آموزند معنا و جهت می دهد. با این وجود ، ذکر حقایق مهم است. با این وجود ، چه نوع واقعیت هایی برای این اهداف مرتبط هستند؟ در اینجا چند پیشنهاد وجود دارد:

وابستگی نهادی شما
علایق تحقیق شما
حسابهای دیگری که با آنها درگیر هستید
منافع شخصی شما
هشتگ هایی که در آنها مشارکت می کنید
سلب مسئولیت نهادی
یک وب سایت اضافی
وب سایت های شخصی چالش برانگیز تر هستند زیرا وب سایت ها ظاهراً متن متمرد تر هستند ، هرچند اهمیت تصاویر را نباید در فرهنگ دیجیتالی نادیده گرفت که به وضوح در سالهای اخیر رو به رو شده است. وب سایت های شخصی فرصتی بیشتری برای گفتن داستانی در مورد خود و آنچه انجام می دهید فراهم می کنند. این فرصت به خودی خود می تواند چالش برانگیز باشد و شاید به نوعی به این توضیح برسد که چرا مشاوران برندسازی آلیس مارویک در کتاب " وضعیت به روز رسانی " خود را بررسی می کنند و به شکلی که انجام می دهند رشد می کند. حتی اگر کمی حسرت بخورم ، یکی از پیشنهادی که مارویک در مورد آن بحث می کند می تواند اثبات شود که اگر می خواهید بدانید که چه چیزی بنویسید بسیار مفید است:

بیوگرافی طولانی تر نوشته شده در شخص سوم
بیوگرافی یک صفحه ای که در شخص اول نوشته شده است
بیوگرافی توییتر 140 کاراکتر
2-3 خط برچسب کلمه ، در نظر گرفته شده به عنوان خلاصه pithy از خودتان
تمرین نهایی ممکن است خیلی دور باشد. اما اگر می خواهید شروع به معرفی خود در بیوگرافی وب سایت کنید ، دیگران می توانند مفید باشند. راه دیگر برای دستیابی به این امر ، جستجوی وب سایت های دانشگاهیانی است که شما از آنها می شناسید یا می شناسید. چگونه آنها خود را آنلاین ارائه می دهند؟ در مورد این چه چیزی را دوست دارید؟ چه چیزی را دوست نداری؟ آیا مواردی وجود دارد که شما را غافلگیر کند؟ آیا مواردی وجود دارد که به گمان شما ممکن است سوء تفسیر شود؟ فکر می کنید آنها سعی در انتقال چه چیزی دارند؟ اینها سؤالات مفیدی است برای ایجاد این احساس که نوعی نمایش آنلاین به صورت آنلاین برای شما مناسب است. با تلاش برای بیان واکنش های شما نسبت به هویت آنلاین افراد دیگر ، این احساس را آسان تر می کنید که می خواهید چگونه خود را تنظیم کنید.

با این حال عنصر بصری برای این موارد مهم است. گرفتن یک نمایه در رسانه های اجتماعی برای نگاه درست می تواند مشکل باشد و تلاش در این کار می تواند یک منبع قدرت تعویق باشد. بسیاری از افراد سعی کرده اند از نگرانی هایی که مردم با زیبایی شناسی حضور رسانه های اجتماعی خود دارند ، سود ببرند ، اگرچه این در واقع می تواند یک مشکل جدید ایجاد کند زیرا مواد بسیار نامناسبی برای مرتب کردن وجود دارد تا بتوانند چیزهای مفیدی را پیدا کنند. جستجو برای "هدر توییتر" و خواهید دید که منظورم چیست. اما در این طیف وسیعی از مطالب وب سایتهایی را مشاهده می کنید که تصاویر رایگان دارند که می توانند در نمایه شما استفاده شوند. کیفیت این متغیرها ، به بیان ساده تر متفاوت است ، گرچه احتمالاً اگر مجموعه ای از موجود را جستجو کنید ، می توانید تصاویر مناسب را پیدا کنید. اما بدیهی است که این سؤال را مطرح می کند که چه چیزی می تواند یک تصویر "مناسب" را تشکیل دهد. تا حدی ، فقط می تواند یکی باشد که دوست دارید. اگر تصویری را پیدا می کنید که شما را به دیدن خود خشنود می کند ، پس چرا از این عنوان عکس هدر خود استفاده نمی کنید؟ به عنوان مثال ، مدت طولانی است که من داشتمتصویر تتریس به عنوان عکس سرصفحه من که دوست داشتم زیرا این موضوع را به طرز شگفت آور از تتریس به یاد من انداخت. این هیچ اهمیت تحصیلی نداشت و به بهترین دانش من ، جنبه ای از خودم را که احساس می کردم برای هویت من مهم است ، منعکس نکرد. این فقط تصویری بود که من در آن گیر کردم که فکر می کردم به عنوان یک عنوان در پروفایل توییتر من جذاب است. گفته می شود ، ممکن است برخی از مواردی که فکر می کنید جذاب به نظر می رسند ، به طور مشابه توسط دیگران در نظر گرفته نشوند ، بنابراین اگر من به شما پیشنهاد می کنم فقط باید چیزی را که دوست دارید انتخاب کنید ، ارزش آن را دارد که در مورد هر چیزی که احتمالاً می تواند محتاط باشد ، محتاط باشید. توهین.

هیچ تعهدی برای استفاده از تصویر پروفایل خود در توییتر یا هر بستر رسانه اجتماعی دیگر برای آن موضوع وجود ندارد. اما ارزش این را دارد که در نظر بگیرید که چه اهداف عملی می تواند چنین تصویری را ارائه دهد. شناسایی افراد در کنفرانس ها برای افراد آسان تر می شود (گرچه شاید این دلیل دلیلی برای نداشتن یکی از آنها باشد) و به شخصی که از قبل با او آشنا شدید کمک می کند تا در هنگام روبرو شدن با اینترنت شما را تأیید کند. همچنین به شما می تواند تصورات شما را از طرق مختلف ایجاد کند که ممکن است مهم باشد اما در این صورت ممکن است غیبت آن نیز ایجاد شود.

هفته گذشته خواندن کتاب را در قطار شروع کردم. همانطور که انجام می دهید سفر من دو و سه ساعت چهارم طول کشید و در آن زمان ، فصل های یک و نیم را خواندم. من معمولاً سریع خواننده هستم و به همین دلیل این اتفاق برای من بسیار کند بود. علاوه بر این ، نه تنها آهسته بودم ، بلکه تمام آنچه را که می خواندم را درک نکردم. و به همین دلیل ، احساس احمق بودن کردم. 

من این را می نویسم زیرا می خواهم بدانید که اکثر ما تجربه خواندن کتاب را داریم که باعث می شود احساس کمی تاریک کنیم ، کتابی که برای درک آن تلاش می کنیم. این فقط چیزی نیست که در دوره دکترا اتفاق می افتد. ادامه می دهد ... 

پس چرا این اتفاق برای من افتاده است؟ خوب ، بیایید کتابی را که می خوانم به عنوان نمونه ببریم. من دو نظریه جداگانه اجتماعی را که نویسنده گرد هم آورده بود خوانده بودم. من یکی از آنها را خیلی خوب درک کردم و آن را به طور گسترده در کارهای خودم به کار بردم. نظریه دیگر که من کمی از آن استفاده کردم و در حالی که من کاملاً راحت نیستم ، با آن نوشتم و در مورد آن تدریس کردم. بنابراین اگر من دو تئوری منبع را می شناختم ، کتاب باید یک طفره رفتن بود. اما اینطور نبود دلیل این است که این کتاب دو نظریه را به شکلی دور هم جمع کرده است که برای من بسیار ناآشنا بود.

This wasn’t the first book that the author had written on the topic. This was the most recent in a series of papers and books that established their particular line of argument. So in beginning with the latest book, rather than at the beginning of the writings, I was entering a world of the writer’s thinking that was now relatively advanced. Ideas that they might have taken 8000 words to explain in an early paper were now a couple of tightly argued pages – or even less. I was trying to get into, and onto, a scholarly agenda which had taken the author some ten years to build up.

با این حال ، اگرچه مدت زمان زیادی طول کشید تا تعداد کمی از کلمات را بخوانم ، اما هنوز هم همه آنها را درک نکردم. با این حال استراتژی من این نبود که سرعت همه چیز را کاملاً شفاف کند کند کند. من روی هر صفحه متوقف نشدم تا احساس کردم آخرین نکته را درک کرده ام. من سعی کردم فقط به درک کافی از هر صفحه دسترسی داشته باشم تا بتوانم ادامه دهم.

14566402108_f8fb9e5bd6_zچرا؟ خوب ، این کتابی بود که نویسنده در دو فصل اول تمامی عناصر چارچوب را معرفی کرد. بقیه کتاب چارچوبی را که جزئیات هر عنصر کلیدی را با جزئیات بیشتری شرح داده ، باز کرد. همانطور که من در فصل های اول تلاش کردم ، یکی از چیزهایی که من روی آن ها نگه داشتم ، در حالی که احساس کسالت زیادی هم داشتم ، این بود که ایده هایی که من فقط درک آنها را کم نور کرده بود ، احتمالاً تا پایان هشت فصل خیلی واضح تر می شد.

علاوه بر این ، چون این یک کتاب دانشگاهی بود ، می دانستم که تکرار ایده های کلیدی وجود خواهد داشت. من فکر کردم بسیار محتمل است که نویسنده به جمع بندی حرکات مختلف استدلال ، ارائه خلاصه های گلدان در فواصل استراتژیک و در پایان هر فصل ادامه دهد.

با این حال ، و در حال حاضر سه فصل در ، من هنوز هم همه آن را نمی گیرم ، اما من به کلی حرکت است.

پس چرا من ادامه می دهم؟ خوب ، به این دلیل است که موضوعی که کتاب به آن پرداخته است ، موضوعی است که به کمی تحقیقاتی که انجام می دهم مربوط به آلمانی است. نویسنده ادعا می کند ، تا آنجا که می توانم از مقدمه بگویم ، راهی برای دستیابی به برخی از سرزمین های مفهومی تیره که با آن روبرو هستم ، ارائه می دهد. بنابراین من به پروژه تحقیقاتی خود مدیون هستم که کتاب را واگذار کنم. منابع نظری موجود من مطابق آنچه چندین بار تلاش برای نوشتن نشان داده ام ، به کار منوط نیست. من باید سعی کنم چیزی را پیدا کنم که به من کمک کند بن بست را تحمل کنم حتی اگر خواندن به سادگی قطار جدیدی از فکر خود را برانگیزد.

به عنوان دانشمندان ، ما هرگز دست از کار سخت فکر نمی کنیم. در حالی که من و شما احتمالاً همه می توانیم به بعضی از افراد که سالها در همان قسمت تفکر دکتری ناهار خوری میزنیم اشاره کنیم ، دانشمندانی که تحسین می کنیم همچنان با ایده های دشوار روبرو شده اند. 

این احساس ضخیم بودن به اندازه ، پرسه زدن از راه گریز ، فقط دیدن جایی که در آن اتفاق می افتد ، تقریباً در آنجا بودن اما نه کاملاً ، آن درک درست از دسترس نیست ، آن جمله تقریباً در لبه زبان شما شکل گرفته است ... این است کاری که اکثر ما در سراسر شغل دانشگاهی خود انجام می دهیم. تقریباً اما نه - در واقع فکر ما تحت فشار قرار دارد. اگر بخواهیم به رشد خود ادامه دهیم و در گفتگوهای علمی کمک کنیم ، گیر و گیر و احساس احمق بودن کاملاً ضروری است. 

ویگوتسکی ، تئوریسین آموزش روسی ، نامی برای این وضعیت غیر آگاهی ، منطقه توسعه نزدیکی (ZPD) داشت. وی گفت: یادگیری ما احتمالاً وقتی که ما در محدوده بیرونی کارهایی که می توانیم فکر کنیم و انجام دهیم کار می کنیم در حد عالی باشد. ZPD یک منطقه راحتی نیست. به احتمال زیاد کاملاً ناامیدکننده است . اما مکانی است که می توانیم چیزهای زیادی یاد بگیریم *.

تفاوت عمده بین دانشگاهیان با تجربه بیشتر و محققان دکترا در این نیست که ما باهوش تر هستیم. ما فقط در خارج از عمق خود تجربه کرده ایم ، عادت کرده ایم که احساس احمقانه کنیم. ما مجبور شدیم از طریق I-not-get-to-to-درک قبل از آن کار کنیم. می دانیم که اگر در آنجا آویزان شویم و دست نکشیم ، اتفاق می افتد. حتی وقتی ، مانند این کتاب برای من ، این متن به خوبی نوشته نشده است و به همین دلیل مبهم می توانم به راحتی تسلیم شوم. کمتر از نوشتن نامه های درخشان به معنای این نیست که ایده های کتاب ارزش تلاش را ندارند.

من به این فکر ادامه می دهم که ندانستن پیشرو لازم برای شناخت بیت است. ندانستن دلیلی برای ترساندن نیست. در عوض ، زمانی است که شما باید راهکارهای خوبی برای همراهی خود داشته باشید تا دچار مشکل نشوید . 

در دوره دکتری من کلمات کلیدی را یادداشت می کردم تا بتوانم آنها را به خاطر بسپارم. من در قطار متوجه شدم که تقریباً همان کار را با این کتاب دشوار انجام می دهم تا بتوانم کلمات اختصاری عجیب و غریب مورد استفاده نویسنده را به خاطر بسپارم. و با بررسی ساختار کتاب برای دانستن آنچه در آن ارائه شده است ، فهمیدن این که می توانم از متا تفسیر و نشانه گذاری انتظار داشته باشم و لیستی از کلمات اختصاری و معانی آنها را بنویسم ، این راهکارها به این معنی بود که می توانم مطالعه کنم ، هرچند به آرامی و بدون درک کامل.

بنابراین در اینجا احساس می کنیم کمی در سمت متراکم احساس می کنیم. همه چیز خوبه. احمق است خوب است.

سفر قطار بعدی را انجام دهید. هنوز پنج فصل دارم که باید بروم.

Vygostky استدلال کرد که یادگیری در ZPD به طور کلی نیاز به کمک های استراتژیک از یک معلم دارد. این ممکن است در دسترس ما به عنوان محققان بزرگسال نباشد. با این حال ، صحبت کردن بر روی متن فریبنده ، همیشه ایده خوبی است ، همانطور که در مجموعه استراتژی های خواندن خود از فهرست آثار خود داریم.

برخی از مشاوره های نوشتن دانشگاهی بسیار ضعیف در اتر وجود دارد. و مشاوره ناخوشایند نوشتن آکادمیک مرا کراکر می کند. بنابراین ، یک هشدار سلامتی ، این پست کمی مورد تردید است. منظورم از توصی writing نوشتن ضعیف چیست؟ در اینجا برخی از مطالب قبلی را پیدا کردم ، یک قطعه کمی از وب سایت کتابخانه دانشگاه. این برای دانشجویان کارشناسی ارشد نوشته شده است و می توانید مشکلاتی را که برای حل این توصیه ارائه شده است حدس بزنید.

فرم و نامه شخصی خود را برای نامه بنویسید
· از بیش از حد زبان شخصی خودداری کنید (من ، من ، ما و غیره). برخی از آموزگاران شما را ترجیح می دهند که از این امر به طور کامل دوری کنید.

· هرگز از زبان عاطفی استفاده نکنید. عینی باشد نه ذهنی

· از بیش از حد جزم بودن و تعمیم های گسترده بپرهیزید.

معمولاً بهتر است از نوعی زبان "محافظت" استفاده کنید (به تصویر زیر مراجعه کنید) و اظهاراتی را که بیان می کنید واجد شرایط کنید.

· شما باید از شواهد خواندن منبع خود استفاده کنید تا از آنچه می گویید پشتیبان تهیه کنید و این را به درستی ارجاع دهید.

· از اسمی کردن استفاده کنید. یعنی سعی کنید عبارات مبتنی بر اسم را بنویسید و نه آنهایی که مبتنی بر فعل هستند.

به عنوان مثال ، به جای

جرم به سرعت در حال افزایش بود و پلیس نگران شد.

نوشتن:

افزایش سریع جرم باعث نگرانی پلیس شد.

به طور کلی ، نوشتن آکادمیک با جملات نسبتاً طولانی و استفاده گسترده از بندهای فرعی ، نسبتاً متراکم است. با این حال به یاد داشته باشید که هدف اصلی شما شفافیت است ، بنابراین خیلی جاه طلب نکنید ، به خصوص وقتی شروع به نوشتن می کنید.

هدایت / اجتناب از تعهدات

برای اینکه فاصله ای بین آنچه می نویسید و خودتان به عنوان نویسنده قرار دارید ، محتاط باشید و نه ادعایی ، باید:

· از استفاده بیش از حد از ضمایر اول (من ، ما ، خودمان ، خودمان) خودداری کنید و به جای آن از موارد غیر شخصی استفاده کنید

(اعتقاد بر این است که ... ، می توان ادعا کرد که ...) از افعال منفعل برای جلوگیری از بیان "انجام دهنده" استفاده کنید (آزمایشات انجام شده است) از افعال استفاده می کنند (اغلب با موضوع به عنوان موضوع) مانند تصور ، پیشنهاد ، ادعا ، فرض کنید.

· از "سیگنالهای نگرشی" مانند ظاهرا ، بحث برانگیز ، ایده آل ، عجیب ، غیر منتظره استفاده کنید.

این کلمات به شما امکان می دهد بدون استفاده از زبان شخصی ، به نگرش خود نسبت به چیزی اشاره کنید.

· از افعالی مانند ، ممکن است ، ممکن است ، استفاده کنید که "شما" را چه می گویید "نرم" می کند.

· برای جلوگیری از عمومی سازی بیش از حد ، از قیدهای واجد شرایط مانند برخی ، چند ، اقلیت ، معدودی استفاده کنید.

بنابراین تکلیف کارشناسی شما نمی تواند به نظر برسد که شما با همسران خود صحبت می کنید ... به اندازه کافی عادلانه. هیچ چیز برای بحث و گفتگو در آنجا نیست. من نمی گویم شما لازم نیست در مورد این موارد مشاوره دهید. تا زمانی که مشاوره سالم است. دانش آموزان دوره باید بدانند که چگونه پرونده خود را استدلال کنند بنابراین به نظر نمی رسد که آنها هنوز در کلاس سوم در دبستان هستند.

اما این یک امر بزرگ است اما ... آیا این بهترین روش برای تدوین مشاوره است که به دانشجویان در نوشتن تکالیف خوب در دوره های کارشناسی کمک خواهد کرد؟ واقعاً؟ بیایید نگاهی به آنچه گفته شده است.

آن را رسمی کنید - اما نوشتن بیش از حد اسمی ، بی پرده ، غیرمستقیم می تواند کشنده باشد. این چیزی است که نوشتن دانشگاهی نام خیلی بدی می دهد. از تعمیم بیش از حد استفاده نکنید ، بنابراین از برخی ، چند ، اقلیت استفاده کنید  - اما احتمالاً این فقط به عنوان مبهم خوانده شود. آیا خیلی بلندپرواز نباشید - چرا در نوشتن خود بلند پروازانه نیستید؟ آیا مشاوران ارائه دهنده اینجا واقعاً بدان معنی نیستند که خیلی تلاش نکنید تا روشی را که فکر می کنید نوشتن آکادمیک است بنویسید؟ * facepalm *

چرا من از این توصیه خوب به این دلیل ناراحت هستم؟ آیا واقعاً خیلی وحشتناک است؟ خوب. من تا حدودی در همدردی با افرادی هستم که باید هر دانشجویی را که عالمانه از این ماجراها پیروی می کند ، علامت گذاری کنند ... اما با جدیت تر ، من بخاطر دروس نوشتن آکادمیک که برای آینده تدریس می شود نگران هستم.

تنظیم این نوع الگوهای نوشتن در مقطع کارشناسی ، پایه های محکمی را برای تحصیلات دانشگاهی ایجاد نمی کند که در دوره های کارشناسی ارشد مطلوب ترین باشد. برعکس. در حقیقت ، این نوع توصیه ها افراد را به این فکر می اندازد که نثر متراکم ، بی پروا ، مبهم ، غیر شخصی ، جدا شده آکادمیک است. و این همان کاری است که باید انجام دهند.

16989-1uui02v

اما این طور نیست. کاملاً ممکن است که در نوشتن آکادمیک ، به خوبی مشهود شود ، تفاوت هایی ایجاد شود و اگر متناسب با موضوع باشد ، حتی به احساسات خود نیز اطلاع دهید. شما می توانید سبک داشته باشید. یک مقدار pzazz. شما می توانید واضح ، جذاب و آموزنده باشید - و موارد دیگر.

لازم نیست که رسمی ، غیر شخصی باشید و از تعهد خودداری کنید. شما البته به ترتیب مناسب از پرچین ها و اسم گذاری ها استفاده می کنید ، اما می توانید این موارد را تحت کنترل خود نگه دارید و اجازه ندهید که آنها از طریق صفحات و صفحات متن اجرا شوند.

"غیر متعهد و رسمی باشید" مشاوره نوشتن آکادمیک شیطانی ، و گمراه کننده است ، حتی اگر بسیار نیت داشته باشد. این مطمئناً نصیحت هایی است که آینده نوشتن آکادمیک را به هیچ وجه خوب نخواهد کرد. اصلاً

فرار کن توجه داشته باشید به خود ، فقط الان عمیق نفس بکش ...